Ik heb een waanzinnige hoeveelheid schoenen die mijn huis rommelig maken. Het bestaat meestal uit meerdere paren trailrunning schoenen en adidas Terrex wandelschoenen. Sterker nog, het is gemakkelijk om mijn hobby’s en de dingen die ik graag doe te ontdekken door simpelweg te kijken naar wat ik aan mijn voeten draag.
Nu er dit jaar nog meer wandeltochten en avonturen op de planning staan, wil ik altijd graag nieuwe schoenen uitproberen voordat ik vertrek. En als adidas-blogger mag ik mijn keuze maken. Ja, waarschijnlijk zou het wel lukken met de schoenen die ik al heb, maar heeft een meisje ooit echt te veel schoenen!?!?
Mijn buitenavonturen
De afgelopen jaren heb ik mijn wandelkilometers echt opgevoerd. Tot op de dag van vandaag ben ik nog steeds verbijsterd als ik eraan denk hoezeer ik het haatte om als kind meegesleept te worden op gezinsuitjes. En ik weet dat het een beetje cliché klinkt, maar ik denk wel dat naarmate we ouder worden onze liefde voor de natuur en het buiten zijn onmetelijk groeit. Er is niets waar ik meer van houd dan het verkennen van de natuur, met een tas op mijn rug, vrienden aan mijn zijde en kilometerslange uitzichten.
Mijn passie voor buitenactiviteiten begon met hardlopen. Ik had mezelf nooit als een hardloper beschouwd. Ik deed de verplichte sportdagsprint op school, maar afgezien van dat korte uitstapje was dat mijn hele geschiedenis van hardlopen. Tot 8 jaar geleden. Acht jaar geleden werd ik overgehaald om deel te nemen aan een hardloopprogramma voor beginners, georganiseerd door mijn plaatselijke hardloopgroep. Ik was bevriend met de leider van de run en ze had me al tijden lastiggevallen om het eens te proberen, en vertelde me dat ik niet zou weten of ik het leuk vond, tenzij ik het probeerde, en dat als ik één sessie deed en er een hekel aan had, ze dat wel zou doen. noem het nooit meer. Ik ging die sessie tegemoet, een complete beginneling, en slaagde er toch op de een of andere manier in om 5k te verslaan. Niemand was meer verrast dan ik!
Daarna ben ik lid geworden van de hardloopclub en ben er nog steeds lid van. Ik heb 8 jaar lang consequent gelopen. 3 of 4 keer per week, trail en road, zon en regen, gedurende 8 jaar. Ik… de niet-loper. Terwijl ik dit schrijf, ben ik zo ongelooflijk trots op mezelf dat ik ben blijven vasthouden aan iets dat ik nog steeds moeilijk vind (hardlopen ooit nog makkelijker worden?), blij dat ik onderweg fantastische vrienden heb gemaakt en een passie heb ontdekt voor iets dat me op zoveel verschillende manieren heeft geholpen. Voor mij gaat hardlopen niet over het winnen van medailles, het vernietigen van Strava-segmenten of proberen sneller te worden. Hardlopen gaat over naar buiten gaan voor schuldvrije oefeningen, hoofdruimte en het vreugdevolle gevoel van volledige vrijheid dat het met zich meebrengt. Ik wil bossen, lastig terrein, prachtige uitzichten, en ik durf het te zeggen, maar ik hou zelfs wel van een paar heuvels daarbinnen.
Ik heb het grote geluk dat er in de buurt van waar ik woon veel mooie routes zijn en dit heeft zich, samen met mijn hardlopen, nu ook ontwikkeld tot een liefde voor wandelen. Ik woon in de South Downs en mijn tuin grenst aan de Serpent Trail, dus ik heb letterlijk keuze te over als het gaat om buitenavonturen.
Vorig jaar heb ik drie delen van de South Downs Way Walk gewandeld. De wandeling begint in Winchester en eindigt in Eastbourne, en omvat in totaal 160 kilometer glooiend kalkachtig bergland. Ik heb het eerste gedeelte, Winchester naar Petersfield (40 km), twee keer gelopen en ook in twee dagen van Amberley naar Eastbourne (57 km) gewandeld. Het landschap is adembenemend en hoewel je ervoor kunt kiezen om het andersom te lopen (van Eastbourne naar Winchester), zou ik altijd aanraden om in Eastbourne te eindigen, omdat het landschap veel dramatischer is, waarbij de Sevens Sisters een enorme wow-factor geven op een moment dat je voeten en benen voelen alsof ze niet verder kunnen lopen.
Ik heb ook drie dagen gewandeld in het Grand Paradiso National Park in de Italiaanse Dolomieten, dat het veel gevarieerder en lastiger terrein van met gras begroeide alpenweiden, duizelingwekkende bergpaden, klauteren en sneeuw besloeg. Het was zwaar. Waarschijnlijk het zwaarste wat ik ooit heb gedaan. Maar het gevoel van prestatie, het gevoel van empowerment, de boost aan zelfvertrouwen die het me gaf, was de moeite waard om er doorheen te vechten toen ik zin had om op te geven. En oh mijn dagen, het uitzicht! Ik heb nog nooit zo zuivere lucht ingeademd, gras zo groen gezien, sneeuw zo puur gevoeld, landschap zo uitgestrekt ervaren als dat wat ik in de Dolomieten heb meegemaakt. Van de weelderigheid van de Valsavarenche-vallei, de grimmigheid van de Col Rosset, het buitenaardse Goletta-meer aan de voet van de Goletta-gletsjer, tot de dreigende grandeur van de Gran Paradiso-piek, die drie dagen wandelen hebben mijn passie nog meer aangewakkerd en hebben spoorde me aan om dit jaar nog meer buitenavonturen te beleven (daarover later meer).
Uitgerust met de juiste uitrusting
Als je gaat wandelen, leer je veel. Er komt veel meer bij kijken dan alleen maar de ene voet voor de andere zetten en lopen. Het helpt bijvoorbeeld als je kaart kunt lezen. Dit is een vaardigheid die ik nog steeds probeer te begrijpen, en gelukkig ben ik altijd met vrienden geweest die veel vaardiger zijn dan ik. Ook staat er welke uitrusting je mee moet nemen, de uitrustingslijst die je nodig hebt voor een dagtocht is bijvoorbeeld heel anders dan wat je nodig hebt voor een meerdaagse tocht. En je ontdekt heel snel welk schoeisel het beste bij jou past. Omdat je ziet welk schoeisel je draagt tijdens een wandeling, of zelfs hardlopen, letterlijk een make-or-break-situatie kan worden. Ik heb het op de harde manier geleerd tijdens mijn eerste wandeling op de South Downs Way, toen ik halverwege de eerste dag behoorlijk harde blaren kreeg door het dragen van laarzen die niet genoeg waren gedragen en die niet goed waren voor mijn voeten. Ik ploeterde verder, voeten letterlijk in stukken en bedekt met blarenpleisters, wetende dat ik dit niet nog een keer kon laten gebeuren. En zo begon mijn kennismaking met het adidas Terrex-assortiment.
Ik heb al eerder over dit assortiment gesproken in mijn artikel ‘Zou dit de meest comfortabele wandelschoen ooit kunnen zijn?’, en als antwoord op die vraag: oh mijn dagen, ze Echt Zijn. De adidas Terrex Free Hiker Gore-Tex 2 heeft me sinds die episode met blaren op de voeten meerdere wandelingen gemaakt en sindsdien heb ik niet één keer blaren gehad. Ze hebben kilometers en kilometers door allerlei verschillende terreinen en weersomstandigheden gelopen en ze blijven me goed van dienst zijn. Voor zover dames wandelschoenen go, ze zijn naar mijn mening de absolute GEIT.
Toen het op het kiezen van mijn volgende paar schoenen aankwam, wist ik dat ik me aan de adidas Terrex-collectie moest houden. En dus heb ik gekozen voor de Terrex AX4 Mid Gore-Tex-wandelschoenen, een veelzijdige en waterdichte halfhoge wandelschoen die weliswaar vergelijkbaar is met de Free Hiker Gore-Tex 2, maar nog een paar andere kenmerken heeft die me zullen helpen bij mijn avonturen dit jaar .
Dus laat me je meer vertellen over de adidas Terrex AX4 Mid Gore-Tex. Allereerst zijn ze superlicht, wat geweldig is omdat ik niet tegen zware wandelschoenen kan. Weet je, als je megakilometers hebt gelopen, voelt elke hoeveelheid extra gewicht (vooral aan je voeten, die het meeste werk doen en de meeste last dragen) nog zwaarder naarmate die kilometers zich opstapelen. Je benen worden moe en het laatste wat je nodig hebt is het gevoel alsof je met elke voetstap die je zet met zware gewichten meesleept. Natuurlijk wil je stevig schoeisel dat geschikt is voor de klus, maar lichtgewicht is een belangrijk kenmerk en de adidas Terrex AX4 biedt je beide. De zool van de schoenen is gemaakt van Continental™ Rubber, wat ongelooflijke grip geeft (ik bedoel, dit zijn de mensen die autobanden maken, dit is alsof er sprake is van echte serieuze grip), waardoor het ideaal is om over rotsachtige, oneffen, natte wegen te klauteren. grond. Ik zou zeggen dat de zool steviger aanvoelt en oogt dan die van de Free Hiker 2’s. De AX4 betekent zakendoen en als u zin heeft in een uitdaging, zal hij u helpen deze te overwinnen.
Waar ik nu een paar jaar hardloop, heb ik gemerkt dat mijn voeten wijder zijn geworden en breder zijn geworden, wat betekent dat ik in beide gevallen graag een maat groter neem. looptrainers en wandelschoenen. Dit voorkomt wrijving en mogelijke blaren en voorkomt ook dat de toppen van mijn tenen het uiteinde van de schoen raken, wat er in het verleden toe heeft geleid dat ik hier en daar een teennagel verloor. Met adidas Terrex-schoenen is dit nooit een probleem geweest. Het bovenwerk van mesh is zacht genoeg zodat het geen schuren veroorzaakt, maar heeft nog steeds een zekere mate van stijfheid waardoor de dikke veters super strak kunnen worden aangetrokken, wat veel enkelsteun geeft. De geplooide tong en gewatteerde manchet fungeren ook als een barrière om te voorkomen dat vuil en water in de schoen kruipen. Er is niets vervelender dan steeds moeten stoppen om een steen eruit te halen, toch?
Het Gore-Tex-membraan zorgt ervoor dat je voeten droog blijven als je loopt, en met het weer dat we de laatste tijd hebben, is dat meer dan belangrijk. Het probleem is dat als je voeten nat worden door water dat door onbeschermd materiaal sijpelt, ze niet alleen koud en ongemakkelijk worden, maar dat het ook betekent dat er veel vaker blaren ontstaan en die willen we koste wat het kost vermijden. Gore-Tex houdt het vocht buiten en laat je voeten toch ademen, want dat is belangrijk: je loopt evenveel kans op blaren door het vocht van je opgesloten zweet.
Laten we dus eens kijken naar deze belangrijkste kenmerken van de Adidas Terrex AX4s:
- Gore-Tex-membraan om de voeten droog te houden
- Slijtvaste materialen voor duurzaamheid
- Continental™ Rubber voor goede grip en stabiliteit rondom
- EVA-tussenzool voor demping, schokabsorptie en comfort
- Deels gemaakt van gerecyclede materialen om het milieu te helpen
- Stijlvolle look die we van het merk adidas gewend zijn.
En dan is er nog kleur. Ik heb gekozen voor de kleurstelling Core Black/Carbon/Grey Four, die in alle opzichten ‘zwart’ is. Een misschien wel saaie kleur, maar ik geef de voorkeur aan een schoen die overal bij past en die niet zo veel door de modder laat zien als een lichtere kleur. Ze zijn echter ook verkrijgbaar in Zilvergroen/Kernzwart/Crystal Jade als een vleugje kleur meer jouw ding is.
Mijn avonturen dit jaar
Mijn plannen voor dit jaar zijn behoorlijk groot. Tot nu toe heb ik de eerste 27 kilometer van de Serpent Trail en de Brecon Beacons Horseshoe Ridge-wandeling gelopen, die de drie toppen van Corn Du (873 m), Pen y Fan (886 m) en Cribyn (795 m) omvat, en het regende toevallig de hele weg rond, zonder zicht en windsnelheden van 80 km/u!
De rest van mijn jaar ziet er als volgt uit:
- Maart – Voltooi nog een deel van het Slangenpad
- april – Wandeling langs de kustlijn van het Isle of Wight gedurende 2 dagen
- Kunnen – Ik wil graag het gedeelte van de South Downs Way voltooien dat ik nog niet heb gedaan, van Petersfield tot Amberley
- juni – Probeer het laatste deel van de Serpent Trail te voltooien
- juli – Wandelen en klimmen in het Slowaaks Paradijs Nationaal Park in Slowakije gedurende 3 dagen, waar ik over rotsachtig terrein en over met water gevulde kloven klauter.
- oktober – Ren/loop de Atlantic Coast Challenge Ultra van Padstowe naar Lands End gedurende 3 dagen – wie weet wat voor weer het wordt, maar het terrein zal zwaar zijn!
Daarnaast zal ik regelmatig blijven hardlopen, vooral omdat ik voldoende moet trainen voor mijn allereerste Ultra in oktober, wat nog ver weg leek toen ik hem in januari boekte, maar steeds dichterbij komt. Het wordt een heel actief jaar, maar ik ben enorm enthousiast over de uitdagingen en ik heb er vertrouwen in dat ik ze allemaal kan voltooien en onderweg van de reis kan genieten.
Ik zal schrijven over mijn ervaringen en zal je natuurlijk op de hoogte houden van hoe de schoenen het volhouden, maar eerlijk gezegd twijfel ik er niet aan dat ze geweldig zullen zijn, aangezien ik er tot nu toe geen problemen mee heb gehad. Mijn doel is om dit jaar de meeste van mijn wandelingen in de Terrex AX4s te wandelen en te wisselen tussen het dragen ervan en mijn trailrunningschoenen als het gaat om het doen van de Ultra. Idealiter zou ik zoveel mogelijk van de Ultra willen rennen, maar realistisch gezien weet ik dat er ook veel gewandeld zal worden, dus ze zullen zeker met mij meegaan.
Als je, net als ik, houdt van het comfort van een trailrunningschoen, maar ook iets stevigers wilt, waardoor je langdurig zonder blessures en over meerdere terreinen kunt wandelen, dan kan ik het adidas Terrex-assortiment niet aanbevelen hoog genoeg.
Als je tips hebt voor geweldige wandelingen die je hebt gemaakt, laat het me dan weten. Ik ben altijd in voor het ontdekken van nieuwe plekken en het zien van nieuwe bezienswaardigheden, je leeft tenslotte maar één keer en er is heel veel van de wereld te zien!
*Alle producten die adidas ter beoordeling heeft aangeboden.
Ik ben benieuwd naar jouw wandelavonturen, dus neem gerust contact met ons op!
Je kunt reageren en mij volgen op:
Of laat hieronder een vriendelijke reactie achter.
Auteur biografie
Becky Stafferton is een fulltime contentmaker en webuitgever. Ze streeft voortdurend naar het bevorderen van een realistisch, duurzaam en positief beeld van hoe je een gezond leven kunt leiden. Als ze niet aan het schrijven is, kun je haar door modderige plassen rennen, lijstjes maken, lekker kreunen, met grappige stemmen tegen haar hond praten, haar huis op het platteland renoveren en in haar tuin rondscharrelen.
